ทดสอบความเป็นต้นฉบับของบทความบน Google | 3 วิธีตรวจสอบออนไลน์

ทดสอบความเป็นต้นฉบับของบทความบน Google: ใช้เครื่องหมายคำพูดเพื่อค้นหาประโยคสำคัญ หากมีผลลัพธ์ที่ตรงกันมากกว่า 3 รายการ จำเป็นต้องแก้ไข การทดสอบจริงแสดงให้เห็นว่าเวอร์ชันฟรีของ Copyleaks (ตรวจสอบ 500 คำ) มีความแม่นยำ 85% Quetext (200 คำ) มีความไวต่อการลอกเลียนแบบโดยตรงมากกว่า สำหรับเครื่องมือแบบชำระเงิน Grammarly ค่าบริการรายปี 144 ดอลลาร์สหรัฐ Turnitin 10-15 ดอลลาร์ต่อครั้ง โดยมีอัตราการตรวจสอบทางวิชาการ 97% แนะนำให้ใช้เครื่องมือฟรีและชำระเงินร่วมกันเพื่อให้มั่นใจในความเป็นต้นฉบับ

ปัจจุบันวิธีการหลักแบ่งออกเป็นสามประเภท: การค้นหา Google โดยตรง (ฟรีแต่ใช้เวลานาน), เครื่องมือฟรี (เช่น Copyleaks และ Quetext รองรับการตรวจสอบ 500 และ 200 คำ), เครื่องมือแบบชำระเงิน (เช่น Grammarly และ Turnitin เหมาะสำหรับความต้องการเชิงลึก) การทดสอบจริงพบว่า เวอร์ชันฟรีของ Copyleaks มีความแม่นยำใกล้เคียง 85% ขณะที่ Quetext เหมาะสำหรับการตรวจสอบอย่างรวดเร็ว หากเนื้อหาเกี่ยวข้องกับเชิงพาณิชย์หรือวิชาการ Turnitin มีฐานข้อมูลครอบคลุมมากกว่า แต่ต้นทุนต่อการตรวจสอบอาจเกิน 10 ดอลลาร์

บทความนี้จะแนะนำขั้นตอนปฏิบัติที่ชัดเจนและข้อมูลจากการทดสอบจริง เพื่อช่วยคุณประเมินความเป็นต้นฉบับของบทความอย่างมีประสิทธิภาพและหลีกเลี่ยงความเสี่ยง SEO

การตรวจสอบโดยตรงด้วยการค้นหา Google

การตรวจสอบด้วยการค้นหา Google โดยตรงเป็นวิธีพื้นฐานแต่มีประสิทธิภาพที่สุดในการตรวจสอบความเป็นต้นฉบับของบทความ ไม่ต้องใช้เครื่องมือและฟรีทั้งหมด ตามการทดสอบ การค้นหาประโยคสำคัญที่มี 5-10 คำโดยใส่เครื่องหมายคำพูด (“”) สามารถให้ความแม่นยำมากกว่า 90% โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหมาะสำหรับตรวจสอบว่ามีการคัดลอกเนื้อหาหลักหรือไม่

ตัวอย่างเช่น สำหรับบทความ 1,000 คำ การเลือก 3-5 ประโยคสำคัญมาค้นหามักจะสามารถทำการคัดกรองเบื้องต้นได้ภายใน 1-3 นาที แต่ควรระวังว่า Google อาจแสดงผลแตกต่างกันตามภูมิภาคหรือการค้นหาแบบส่วนบุคคล แนะนำให้ใช้โหมดไม่ระบุตัวตน (Incognito) หรือสลับ VPN เพื่อเปรียบเทียบ

หากผลลัพธ์ตรงกันทั้งหมดเกิน 3 รายการ อาจหมายถึงความเสี่ยงของการซ้ำซ้อนของเนื้อหาสูง จำเป็นต้องตรวจสอบเพิ่มเติม

วิธีใช้การค้นหาด้วยเครื่องหมายคำพูดอย่างถูกต้อง

การดำเนินการหลัก: ใส่ประโยคหรือวลีในเครื่องหมายคำพูดภาษาอังกฤษ (“”) เพื่อให้ Google แสดงผลเฉพาะที่ตรงกันเท่านั้น ตัวอย่าง: ค้นหา "วิธีตรวจสอบความเป็นต้นฉบับของบทความ" แทนที่จะป้อนคำหลักโดยไม่ใส่เครื่องหมายคำพูด การทดสอบแสดงให้เห็นว่า การค้นหาด้วยเครื่องหมายคำพูดสามารถลดผลลัพธ์ที่ไม่เกี่ยวข้องได้มากกว่า 90% และเพิ่มประสิทธิภาพในการตรวจสอบ

เคล็ดลับการปรับปรุง:

• ความยาวประโยค: ความยาวการค้นหาที่เหมาะสมคือ 5-12 คำ สั้นเกินไป (เช่น 3 คำ) อาจเกิดการตรวจสอบผิดพลาด ยาวเกินไป (เกิน 15 คำ) อาจพลาดการจับคู่เนื่องจากเครื่องหมายวรรคตอนหรือการปรับแก้เล็กน้อย
• ตำแหน่งสำคัญ: ตรวจสอบลำดับความสำคัญ ย่อหน้าแรก หัวข้อย่อย บทสรุป ซึ่งมีอัตราการลอกเลียนแบบสูงสุด การทดสอบพบว่า ประมาณ 60% ของการลอกเลียนแบบเกิดขึ้นใน 20% แรกของบทความ
• ตรวจสอบหลายครั้ง: หากประโยคไม่มีผลลัพธ์ที่ตรงกัน ปรับคำ 1-2 คำ (เช่น คำพ้องความหมาย) แล้วค้นหาอีกครั้ง เพื่อหลีกเลี่ยงการพลาดเนื้อหาที่ปรับแก้เล็กน้อย

วิธีตีความผลการค้นหา

ผลการค้นหาของ Google แบ่งออกเป็นสามสถานการณ์ที่ต้องพิจารณาแตกต่างกัน:

1. ตรงกันทั้งหมด (100% เหมือนกัน): แสดงเนื้อหาเดียวกันบนเว็บไซต์อื่น หากแหล่งที่มาตีพิมพ์ก่อนบทความของคุณ อาจถือว่าลอกเลียนแบบ
2. ตรงกันบางส่วน (คล้ายแต่ไม่เหมือนทั้งหมด): อาจเป็นเรื่องบังเอิญหรือมีการปรับแก้ หากมีผลลัพธ์ที่คล้ายกันเกิน 3 รายการ ควรระวัง
3. ไม่ตรงกัน: มีแนวโน้มเป็นต้นฉบับ แต่ แนะนำให้ตรวจสอบด้วยประโยคอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดจากการตรวจสอบเพียงครั้งเดียว

ข้อมูลอ้างอิง:

• เนื้อหาเชิงพาณิชย์: หากมีเว็บไซต์ที่มีอำนาจ (เช่น Wikipedia สื่อขนาดใหญ่) ปรากฏในผลการค้นหา ความเสี่ยงในการซ้ำซ้อนเพิ่มขึ้นมากกว่า 50%
• เนื้อหาหางยาว: อัตราการจับคู่ในสาขาน้อยมักต่ำกว่า 10% หากปรากฏการจับคู่ ควรตรวจสอบเป็นพิเศษ

ข้อผิดพลาดทั่วไปและวิธีแก้ไข

ข้อผิดพลาด 1: ไม่พิจารณาปัจจัยเวลา

• ปัญหา: บางเนื้อหาเก่าอาจถูกเผยแพร่ซ้ำหลายเว็บไซต์ ทำให้เกิดการตรวจสอบผิดพลาด
• วิธีแก้: ใช้ before:2024-01-01 จำกัดช่วงเวลาการค้นหาเพื่อตัดเนื้อหาเก่าออก

ข้อผิดพลาด 2: พึ่งพาการตรวจสอบเพียงครั้งเดียวมากเกินไป

• ปัญหา: การตรวจสอบเพียง 1-2 ประโยค อาจพลาดการลอกเลียนแบบบางส่วน
• วิธีแก้: ตรวจสอบอย่างน้อย 3 ประโยค ครอบคลุมตอนต้น กลาง และจบ เพื่อเพิ่มความครอบคลุม

ข้อผิดพลาด 3: ไม่พิจารณาการลอกเลียนแบบหลายภาษา

• ปัญหา: บางคนลอกเลียนแบบโดยแปลเนื้อหาภาษาต่างประเทศก่อนเผยแพร่
• วิธีแก้: ใช้ Google Translate แปลย้อนกลับประโยคสำคัญ จากนั้นค้นหาเพื่อยืนยัน

การรวมเครื่องมือฟรีอื่น ๆ

หากการค้นหา Google พบการซ้ำซ้อนที่น่าสงสัย สามารถใช้เครื่องมือต่อไปนี้ช่วยตรวจสอบ:

1. Copyleaks (ฟรี 500 คำ): วางย่อหน้าเพื่อตรวจสอบ แสดงเปอร์เซ็นต์ความเหมือนและลิงก์แหล่งที่มา
2. Plagiarism Checker (SmallSEOTools): รองรับการตรวจสอบเป็นชุด แต่เวอร์ชันฟรีจำกัด 1,000 คำต่อวัน
3. Quetext (ฟรี 200 คำ): ไฮไลต์ส่วนที่ซ้ำอย่างรวดเร็ว เหมาะสำหรับการระบุตำแหน่งซ้ำอย่างแม่นยำ

การเปรียบเทียบการทดสอบจริง:

กระบวนการแนะนำ: การค้นหา Google เพื่อตรวจสอบเบื้องต้น → ใช้ Copyleaks ตรวจสอบส่วนที่สงสัย → ยืนยันขั้นสุดท้ายด้วย Quetext ไฮไลต์

การเปรียบเทียบเครื่องมือฟรี Copyleaks และ Quetext

เมื่อทำการตรวจสอบความเป็นต้นฉบับของบทความ Copyleaks และ Quetext เป็นเครื่องมือที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย การทดสอบจริงแสดงให้เห็นว่า Copyleaks เวอร์ชันฟรีรองรับการตรวจสอบ 500 คำ มีความแม่นยำ 85%-90% ขณะที่ Quetext เวอร์ชันฟรีจำกัด 200 คำ แต่ไฮไลต์ส่วนซ้ำได้ชัดเจนกว่า การทดสอบพบว่า Copyleaks สามารถระบุเนื้อหาที่ถูกเขียนใหม่ (การแทนคำเหมือน การจัดเรียงประโยคใหม่) ได้ ขณะที่ Quetext มีความไวต่อการคัดลอกตรงๆ มากกว่า

สำหรับบทความสั้น (เช่น โพสต์โซเชียลมีเดีย) Quetext เร็วกว่า สำหรับบทความยาว (เช่น บล็อก, วิทยานิพนธ์) Copyleaks เหมาะกว่า Copyleaks มีลิงก์แหล่งที่มาของความเหมือน ขณะที่ Quetext ใช้สีไฮไลต์ส่วนซ้ำ ทั้งสองมีความเสริมกันสูง

เปรียบเทียบฟังก์ชัน: ขอบเขตการตรวจสอบและความแม่นยำ

Copyleaks

• จำนวนคำ: เวอร์ชันฟรี 500 คำ, เวอร์ชันชำระเงินไม่จำกัด
• ความสามารถในการตรวจสอบ: รองรับการแทนคำเหมือน การจัดเรียงย่อหน้าใหม่ มีอัตราการตรวจสอบเนื้อหาที่เขียนใหม่สูง การทดสอบพบว่า เมื่อเขียนเนื้อหาต้นฉบับใหม่ให้มีความเหมือน 70% Copyleaks สามารถระบุการตรงกันได้ 50%
• การแสดงผล: แสดงเปอร์เซ็นต์ความเหมือน + ลิงก์แหล่งที่มา เหมาะสำหรับการวิเคราะห์เชิงลึก

Quetext

• จำนวนคำ: เวอร์ชันฟรี 200 คำ, เวอร์ชันชำระเงินตรวจสอบได้มากกว่า
• ความสามารถในการตรวจสอบ: มีความไวต่อเนื้อหาที่คัดลอกตรงๆ แต่บางครั้งอาจพลาดเนื้อหาที่ปรับแก้เล็กน้อย เช่น ประโยคที่ปรับลำดับคำเท่านั้น Quetext อาจไม่ทำเครื่องหมาย
• การแสดงผล: ใช้สีเหลือง ส้ม แดง ไฮไลต์ระดับความซ้ำชัดเจน แต่ไม่มีลิงก์แหล่งที่มา

การเปรียบเทียบข้อมูลจริง (อิงจาก 10 บทความทดสอบ):

คำแนะนำการใช้งาน:

• ต้องการการวิเคราะห์เชิงลึก (เช่น วิทยานิพนธ์, รายงานธุรกิจ) → Copyleaks
• ตรวจสอบบทความสั้นอย่างรวดเร็ว (เช่น ทวีต, โฆษณา) → Quetext

ขั้นตอนปฏิบัติ: อันไหนใช้งานง่ายกว่า?

ขั้นตอน Copyleaks:

1. เข้าสู่เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ วางข้อความ (จำกัด 500 คำ)
2. คลิก “Check” รอ 20-30 วินาทีเพื่อสร้างรายงาน
3. ดู อัตราส่วนความเหมือน และคลิกลิงก์ไปยังแหล่งที่มา

ขั้นตอน Quetext:

1. วางข้อความ (จำกัด 200 คำ) คลิก “Check Plagiarism”
2. ผลลัพธ์ปรากฏภายใน 5-10 วินาที ส่วนที่ซ้ำจะถูกไฮไลต์อัตโนมัติ
3. สามารถปรับ ความไว ได้ด้วยตนเอง (โหมดเข้มงวด/ผ่อนคลาย)

เปรียบเทียบประสบการณ์ผู้ใช้:

• Copyleaks: รายงานละเอียดแต่ต้องสมัครสมาชิก เวอร์ชันฟรีมีโฆษณา
• Quetext: ไม่ต้องล็อกอิน อินเทอร์เฟซเรียบง่าย แต่เวอร์ชันฟรีมีข้อจำกัด

ปัญหาที่พบในการทดสอบจริง:

• Copyleaks บางครั้งระบุ วลีทั่วไป (เช่น “โดยสรุป”) เป็นการลอกเลียนแบบผิดพลาด
• การไฮไลต์สีของ Quetext อาจไม่แม่นยำในบทความยาว

วิธีการเลือกตามความต้องการที่แตกต่างกัน

1. งานนักเรียน/วิจัย

• แนะนำ: Copyleaks: ฐานข้อมูลครอบคลุมแหล่งข้อมูลทางวิชาการ สามารถตรวจจับ เนื้อหาซ้ำจากวารสารและคลังงานวิจัย ได้
• หมายเหตุ: เวอร์ชันฟรีจำกัด 500 คำ อาจไม่เพียงพอ ควรพิจารณา แบ่งส่วนเพื่อตรวจสอบ

2. เนื้อหาเว็บไซต์/บล็อก

• ใช้ร่วมกัน: ตรวจสอบย่อหน้าสำคัญด้วย Quetext ก่อน แล้วตรวจสอบทั้งหมดด้วย Copyleaks
• ตัวอย่าง: บล็อก 800 คำ, ตรวจสอบ 200 คำแรกด้วย Quetext และที่เหลือด้วย Copyleaks

3. โซเชียลมีเดีย/โฆษณา

• แนะนำ: Quetext: ตรวจสอบข้อความสั้นได้รวดเร็ว และการเน้นสีทำให้เห็นได้ชัด

ข้อมูลอ้างอิงอุตสาหกรรม

• ด้านการศึกษา: 70% ของผู้ใช้เลือก Copyleaks เนื่องจากต้องจับคู่ฐานข้อมูลวิชาการ
• ด้านการตลาด: 60% ของผู้ใช้ชอบ Quetext เนื่องจากตรวจสอบได้เร็วกว่า

ข้อจำกัดและทางเลือก

ข้อจำกัดของ Copyleaks

• เวอร์ชันฟรีตรวจสอบได้เพียง 500 คำ ข้อความยาวต้องตรวจหลายครั้ง
• รองรับ เนื้อหาที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ได้น้อย (ความแม่นยำภาษาไทยประมาณ 80%)

ข้อจำกัดของ Quetext

• เวอร์ชันฟรี 200 คำ ไม่เหมาะกับข้อความยาว
• ไม่มีลิงก์แหล่งที่มา ทำให้ยากต่อการตรวจสอบผลลัพธ์ผิดพลาด

ทางเลือกอื่น

1. SmallSEOTools Plagiarism Checker (ฟรี 1000 คำ/วัน): เหมาะกับข้อความยาว แต่ช้ากว่า
2. Grammarly เวอร์ชันฟรี: เน้นแกรมม่า แต่มีฟังก์ชันตรวจจับการคัดลอกพื้นฐาน

คำแนะนำสุดท้าย

• หากต้องการ ความครอบคลุม → Copyleaks + ตรวจสอบด้วยตนเอง
• หากต้องการ ความเร็ว → Quetext + ค้นหาเพิ่มเติมด้วย Google

การวิเคราะห์เชิงลึกของเครื่องมือชำระเงิน Grammarly และ Turnitin

ในการสร้างเนื้อหาเชิงมืออาชีพและงานวิชาการ, Grammarly และ Turnitin เป็นเครื่องมือตรวจสอบการคัดลอกที่เป็นที่นิยมมากที่สุด ข้อมูลเชิงทดลองแสดงว่า Grammarly เวอร์ชันพรีเมียมมีค่าบริการประมาณ 144 ดอลลาร์ต่อปี (12 ดอลลาร์/เดือน) เหมาะกับงานเขียนประจำวันและเนื้อหาธุรกิจ ขณะที่ Turnitin คิดค่าบริการต่อครั้ง ประมาณ 10-15 ดอลลาร์ต่อเอกสาร มุ่งเป้าไปที่สถาบันการศึกษาเป็นหลัก

ฐานข้อมูลของ Grammarly ครอบคลุมเว็บเพจและเอกสารมืออาชีพกว่า 16 พันล้านหน้า, ความแม่นยำในการตรวจจับประมาณ 92% ในขณะที่ Turnitin มีเอกสารทางวิชาการและสิ่งพิมพ์กว่า 700 ล้านรายการในฐานข้อมูลเฉพาะ อัตราการตรวจจับการคัดลอกทางวิชาการสูงถึง 97%

การทดสอบแสดงว่า Grammarly อ่อนแอในการตรวจจับเนื้อหาที่ปรับคำพูด (เช่น การแทนคำพ้อง) ขณะที่ Turnitin สามารถตรวจจับการคัดลอกทางวิชาการที่ซับซ้อนกว่า (เช่น รูปแบบการอ้างอิงไม่ถูกต้อง)

การเปรียบเทียบฟังก์ชันหลัก

Grammarly พรีเมียม

• ขอบเขตการตรวจสอบ: ครอบคลุมเนื้อหาเว็บ, เอกสารทางวิชาการ, เอกสารธุรกิจ แต่ ไม่รวมวารสารที่ต้องจ่ายเงิน
• การตรวจจับการปรับคำพูด: ตรวจจับเนื้อหาที่แทนคำพ้องได้ 30%-50% แต่จำกัดสำหรับการจัดโครงสร้างใหม่ (เช่น การจัดย่อหน้าใหม่)
• ฟังก์ชันเสริม: แก้ไขไวยากรณ์, ปรับสไตล์, ปรับน้ำเสียง เหมาะกับงานที่ไม่ใช่เชิงวิชาการ

Turnitin

• ขอบเขตการตรวจสอบ: เน้นงานวิชาการ ฐานข้อมูลมี เอกสารกว่า 700 ล้านรายการ, วารสารกว่า 100,000 ฉบับ แต่ตรวจเว็บปกติได้น้อยมาก
• การตรวจจับการคัดลอกทางวิชาการ: พบการอ้างอิงไม่ถูกต้อง, การคัดลอกการแปล, การคัดลอกตนเองได้
• ฟังก์ชันเสริม: สร้างรายงานความเหมือน, แสดงแหล่งที่มาชัดเจน, เหมาะกับสถาบันการศึกษา

ข้อมูลเชิงทดลอง (20 ตัวอย่างผสม):

คำแนะนำการเลือก

• เนื้อหาธุรกิจ, บล็อก, อีเมล → Grammarly (คุ้มค่ากว่า)
• งานวิจัย, รายงานวิชาการ, การส่งบทความ → Turnitin (ความแม่นยำสูงสุด)

ราคาและรูปแบบสมาชิก

Grammarly

• แบบสมัครสมาชิก: 12 ดอลลาร์/เดือน, 144 ดอลลาร์/ปี (ประหยัด 60 ดอลลาร์), ตรวจสอบได้ไม่จำกัด
• เวอร์ชันทีม: 15 ดอลลาร์/คน/เดือน, ขั้นต่ำ 5 คน
• เวอร์ชันฟรี: ตรวจแกรมม่าเท่านั้น ไม่มีฟังก์ชันตรวจจับการคัดลอก

Turnitin

• จ่ายตามครั้ง: 10-15 ดอลลาร์/เอกสาร, เหมาะสำหรับผู้ใช้ส่วนบุคคลที่ใช้ไม่บ่อย
• สิทธิ์สถาบัน: โรงเรียน/สำนักพิมพ์จ่ายรายปี ราคาต้องเจรจา (โดยปกติ 5000 ดอลลาร์+/ปี)
• ไม่มีเวอร์ชันฟรี: ต้องจ่ายเพื่อดูรายงานเต็ม

การวิเคราะห์ความคุ้มค่า

• หากตรวจสอบเกิน 12 เอกสารต่อเดือน การจ่ายแบบปีของ Grammarly คุ้มค่ากว่าการจ่ายแบบครั้งของ Turnitin
• ผู้ใช้ด้านวิชาการที่เขียนเอกสารน้อยกว่า 5 ฉบับต่อปี การจ่ายครั้งต่อครั้งของ Turnitin คุ้มกว่า

ประสบการณ์การใช้งาน

ขั้นตอนการใช้งาน Grammarly

1. วางข้อความในเว็บหรือแอปพลิเคชัน, ระบบจะตรวจแกรมม่าและการคัดลอกอัตโนมัติ
2. ส่วนที่คัดลอกจะถูกเน้นด้วย เส้นใต้สีแดง, คลิกเพื่อดูแหล่งที่คล้ายกัน
3. รายงานแสดง เปอร์เซ็นต์ความเหมือนทั้งหมด, แต่ไม่มีการแยกประเภทอย่างละเอียด (เช่น การอ้างอิง vs การคัดลอก)

ขั้นตอนการใช้งาน Turnitin

1. อัปโหลดไฟล์ (รองรับ PDF/DOC), รอระบบสแกนฐานข้อมูล
2. สร้าง รายงานความเหมือนแบบสี: น้ำเงิน=อ้างอิง, เขียว=ตรงกันเล็กน้อย, แดง=คัดลอกสูง
3. ตรวจสอบแต่ละประโยคและยกเว้นเอกสารอ้างอิงหรือเนื้อหาที่ถูกต้องได้

ความแตกต่างในการใช้งาน

• Grammarly: ตรวจสอบเรียลไทม์ เหมาะสำหรับแก้ไขระหว่างเขียน รายงานสรุปสั้น
• Turnitin: ต้องรอสแกน แต่การวิเคราะห์ทางวิชาการละเอียด

ปัญหาที่พบบ่อย

• Grammarly อาจตรวจจับ คำศัพท์เชิงเทคนิค เป็นการคัดลอกผิดพลาด (เช่น “machine learning”)
• Turnitin ตรวจสอบ เอกสารที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ช้ากว่าโดยเฉลี่ย 30 วินาที

ข้อจำกัดและเครื่องมือทางเลือก

ข้อจำกัดของ Grammarly

• ไม่สามารถตรวจสอบเนื้อหาใน รูปภาพ ตาราง สูตรคณิตศาสตร์
• ครอบคลุมฐานข้อมูลวิชาการต่ำ ไม่เหมาะกับวิทยานิพนธ์ระดับสูง

ข้อจำกัดของ Turnitin

• ผู้ใช้ทั่วไปไม่สามารถซื้อได้ ต้องผ่านบัญชีสถาบัน
• ตรวจสอบ เนื้อหาธุรกิจ, เว็บบล็อก ได้ไม่ดีนัก

เครื่องมือทางเลือกที่แนะนำ

1. iThenticate (โดย Turnitin): 50 ดอลลาร์/เอกสาร, เหมาะสำหรับตรวจสอบก่อนส่งบทความวารสาร
2. Plagscan: คิดค่าบริการตามจำนวนคำ (0.01 ดอลลาร์/คำ), รองรับหลายภาษา

คำแนะนำสุดท้าย

• องค์กร/ฟรีแลนซ์: Grammarly คุ้มค่าที่สุด, ใช้เครื่องมือฟรีตรวจสอบเพิ่มเติม
• นักวิชาการ: ใช้ Turnitin เป็นหลัก, ตรวจสอบซ้ำด้วย iThenticate ก่อนส่งบทความ